KIO 1105/25
Świadome i celowe zastosowanie rozwiązania odmiennego od wymagań zamawiającego nie może być traktowane jako inna omyłka w rozumieniu art. 223 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Jak wynika wprost z treści odwołania, odwołujący był przeświadczony, że należy dokonać dopasowania szafki pod stołem do jego szerokości, aby siedzący mógł usiąść przy stole i pod jego blat wsunąć nogi, co jest zgodne z doświadczeniem życiowym i jest normalną anatomiczną pozycją człowieka siadającego do pracy przy stole i celem de facto tego zamówienia, omyłkowo zmienił wymiar szerokości szafki z 1200 mm na 900 mm. Tym samym nie sposób mówić o omyłce, skoro sam odwołujący przyznał, że był świadomy wymiaru, jaki podaje w ofercie. Odwołujący zresztą, w złożonym przez siebie załączniku nr 1.1 do SWZ „Arkusz kalkulacyjny/Specyfikacja asortymentowa” – dla pozycji 1 pomieszczenia 1.8 zaoferował „szafki dopasowane do szerokości stołu”. Taki parametr nie stanowił powtórzenia jednego z wymagań zamawiającego, a był elementem dodanym przez odwołującego. […] Zgodzić się trzeba z zamawiającym, który w odpowiedzi na odwołanie wskazał, że w celu ewentualnego skorygowania tej niezgodności zamawiający musiałby wezwać odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących zaoferowanego rozwiązania. Takie działanie prowadziłoby jednak do faktycznych negocjacji treści oferty, co jest niedopuszczalne w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Poprawienie tego parametru wymagałoby jednoznacznego oświadczenia odwołującego o zmianie oferty, a tym samym stanowiłoby próbę negocjacji warunków zamówienia po upływie terminu składania ofert, co naruszałoby zasadę równego traktowania wykonawców oraz przejrzystości postępowania.
POLECAMY
KIO 1067/25
Przepisy Prawa zamówień publicznych nie zabraniają zamawiającemu wyznaczenia dodatkowych, poza wcześniej ustalonymi, terminów wizji lok...