Zgodnie z art. 175 ustawy o finansach publicznych dysponenci części budżetowych sprawują nadzór i kontrolę nad realizacją określonych ustawą budżetową dochodów i wydatków budżetowych. W ramach ustawowo określonych kompetencji sprawowania ogólnego nadzoru można więc podejmować w stosunku do jednostek organizacyjnych wykonujących zadania objęte budżetem wszelkie działania zmierzające do pełnego wykonywania tych działań, w tym dokonywanie kontroli ich gospodarki finansowej. Otwarty katalog kompetencji dysponenta oprócz aspektu formalnoprawnego kontroli i nadzoru weryfikuje gospodarowanie środkami publicznymi w trybie respektowania zasad gospodarki finansowej w toku wykonywania budżetu.
To właśnie te zasady określają standardy realizacji procesów gromadzenia i rozdysponowania środków publicznych. Stanowią one też reguły, według których powinno się wypełniać obowiązki pośrednio związane z samym wykonywaniem budżetu, np. obowiązki w zakresie Prawa zamówień publicznych.
Mając na względzie utrwaloną rolę nadzoru i kontroli w prawidłowym funkcjonowaniu całego sektora publicznego, a także konieczność zapewnienia pewności i jednolitości stosowania przepisów prawa, organ nadzoru może wszcząć kontrolę planową lub doraźną.
Metodologia identyfikacji uchybień i deliktów w gospodarce finansowej obejmuje ustalenie:
POLECAMY
- rodzajów nieprawidłowości,
- przyczyn wygenerowania i źródeł powstania nieprawidłowości,
- skali nieprawidłowości,
- osób odpowiedzialnych za powstanie nieprawidłowości.