Ochrona obiektów a niepełnosprawni

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na usługę ochrony musi być przygotowane nie tylko z uwzględnieniem jednoznacznego i wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia i prawidłowego oszacowania jego wartości, ale i postawienia odpowiednich warunków udziału w postępowaniu oraz kryteriów oceny ofert złożonych przez wykonawcę. Jeśli wartość szacunkowa przekroczy wartość określoną w art. 2 ustawy Pzp, zamawiający musi stosować przepisy Prawa zamówień publicznych. W Prawie zamówień publicznych ustawodawca zawarł jasne wskazówki, jak zamawiający ma sformułować treść opisu przedmiotu zamówienia. Zamawiający, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy Pzp, musi opisać przedmiot zamówienia publicznego w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Choć przepisy te wydają się dość precyzyjne, to jednak zamawiającym zdarza się zapominać, że opis przedmiotu zamówienia musi być na tyle zrozumiały i dokładny, by wykonawcy potrafili bez dodatkowych interpretacji czy pytań zidentyfikować, co jest przedmiotem zamówienia i jakie są oczekiwania zamawiającego, oraz wskazać wszystkie elementy istotne dla wykonania zamówienia, aby następnie móc to uwzględnić w swojej ofercie pod względem rzeczowym i finansowym [zob. wciąż aktualny wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 23 czerwca 2008 r. (sygn. akt: XIX Ga 214/08)]. 

Opis przedmiotu zamówienia

Opisując przedmiot zamówienia w zakresie ochrony mie-
nia, należy uwzględnić wiele elementów. Usługa ochrony osób i mienia może być świadczona przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne (SUFO). Taka usługa jest wykonywana na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1979 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2025 r. poz. 532). Już na podstawie samej tej ustawy zamawiający wskazuje dość szczegółowe uregulowania, które wykonawca musi uwzględnić. Zgodnie z definicją ustawową (art. 2 pkt 7 ustawy o ochronie osób i mienia) wspomniane formacje obejmują wewnętrzne służby ochrony oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadających broń na podstawie świadectwa broni, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1–2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2024 r. poz. 485). 

Oczywiście nie wszystkie instytucje zlecające ochronę są zobowiązane do korzystania ze specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych. Dotyczy to tylko tych, które odp...