Najnowsze orzecznictwo dotyczące uzupełnienia przedmiotowych środków dowodowych (2)

Druga część opracowania również dotyczy art. 107 ustawy Pzp jako podstawowego przepisu regulującego zagadnienie składania i uzupełniania przedmiotowych środków dowodowych. Orzecznictwo omówione poniżej w najbardziej istotnej części będzie odnosić się do praktycznego stosowania art. 107 ust. 1–2 ustawy Pzp z punktu widzenia właściwego momentu składania przedmiotowych środków dowodowych oraz zagadnienia złożenia (w przypadku braku złożenia wraz z ofertą) i uzupełnienia przedmiotowych środków dowodowych. Z przywołanego dalej orzecznictwa również można wyciągnąć wnioski dotyczące zwłaszcza różnicy między uzupełnieniem niekompletnych a uzupełnieniem błędnych przedmiotowych środków dowodowych oraz zagadnienia „manipulacji” treścią oferty po upły-
wie terminu składania ofert właśnie w ramach art. 107 ust. 2 ustawy Pzp.

Przykład 1. Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 października 2024 r. (sygn. akt: KIO 3392/24)

Stan faktyczny 
Zamawiający prowadził postępowanie o udzielenie zamówienia na budowę infrastruktury sportowej. Odwołujący wniósł odwołanie, zarzucając zamawiającemu naruszenie ustawy – Prawo zamówień publicznych przez m.in. zaniechanie wezwania odwołującego do złożenia, poprawienia lub uzupełnienia podmiotowego środka dowodowego (wykazu robót budowlanych), podczas gdy zamawiający ma obowiązek wezwania w przypadku kwestionowania dokumentu złożonego na wezwanie. Zamawiający przedstawiał stanowisko, zgodnie z którym odwołujący nie spełnia warunku udziału w postępowaniu (w zakresie posiadanego doświadczenia – zamawiający opisał wymagane doświadczenie bardzo ogólnie, a na etapie postępowania odwoławczego próbował to doświadczenie skonkretyzować). Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniła odwołanie, a w wyroku podkreśliła różnicę, która dotyczy uzupełniania podmiotowych i przedmiotowych środków dowodowych. Orzeczenie to jest wyraźnym sygnałem, że Izb...