Brak podstaw prawnych
Czy można podwyższyć wysokość zabezpieczenia należytego wykonania umowy, gdy zamawiający pokrył częścią zabezpieczenia swoją szkodę?
POLECAMY
Przepis art. 150 ust. 1 i 2 Pzp ustala wysokość zabezpieczenia w stosunku procentowym do ceny całkowitej, podanej w ofercie albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy, jeżeli w ofercie podano cenę jednostkową lub ceny jednostkowe.
Zabezpieczenie ustala się w wysokości do 10% ceny całkowi-tej podanej w ofercie albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy.
Celem zabezpieczenia, określonym przez ustawodawcę w art. 147 ust. 2 Pzp, jest zabezpieczenie pokrycia ewentualnych roszczeń zamawiającego z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.
Ustawodawca z jednej strony przewidział pokrywanie roszczeń zamawiającego z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, z drugiej – wprowadził ustawowe ograniczenie takiego zabezpieczenia do wysokości 10%. Nie ma zatem podstaw do przyjęcia, że możliwe jest podwyższanie zabezpieczenia ponad limit ustawowy w przypadku, gdy zamawiający pokrył częścią zabezpieczenia swoją szkodę. Takiej interpretacji wymienionych przepisów sprzeciwia się treść art. 150 ust. 2 Pzp oraz cel zabezpieczenia.
Bez potwierdzenia
Czy dla ważności przesłania informacji wykonawcy ma znaczenie godzina jej nadania i termin, np. czy miało to miejsce w dniach wolnych od pracy?
W postanowieniu z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt: KIO 213/13, KIO 216/13, Krajowa Izba Odwoławcza, odnosząc się do terminu nadania informacji przez zamawiającego, stwierdziła, że: (...) dla ważności przesłania informacji dla wykonawcy nie ma żadnego znaczenia godzina nadania informacji oraz to, czy miało to miejsce w dniach wolnych od pracy. Rolą każdego uczestnika postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest takie zorganizowanie pracy odpowiednich służb, aby przesyłane do niego informacje zostały niezwłocznie przekazane osobom uprawnionym do składania oświadczeń w imieniu tego podmiotu. Nie jest również zasadne stanowisko tego wykonawcy, iż o skuteczności przesłania informacji możemy mówić tylko wtedy, kiedy nastąpi potwierdzenie otrzymania przez adresata pisma. Rozumowanie, że skoro nie potwierdził, to nie otrzymał, jest błędne.
Brak potwierdzenia nie może stanowić o nieskuteczności doręczenia pisma. Odmienna interpretacja mogłaby sparaliżować pracę zamawiającego w sytuacji ignorowania przez wykonawców jego prośby o potwierdzanie otrzymania korespondencji (...). Ponadto zamawiający nie może ponosić skutków braku prawidłowego funkcjonowania urządzeń transmisyjnych w siedzibie odwołującego czy innego wykonawcy.
Rygor nieważności umowy
Czy upływ terminu rozpoczęcia wykonywania robot budowlanych jest wadą uniemożliwiającą zawarcie umowy, a tym samym podstawą unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp?
Przepis art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp wymaga stwierdzenia zaistnienia wady postępowania uniemożliwiającej zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego i jest związany z przepisem art. 146 ust. 1 Pzp, który wyczerpująco i szczegółowo wylicza przesłanki nieważności umowy o udzielenie zamówienia publicznego.
We wspomnianym już art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp ustawodawca przewidział rygor nieważności umowy tylko do przypadków naruszenia przepisów ustawy, które miały wpływ na wynik postępowania. Wadą musi zostać dotknięte samo postępowanie w sprawie zamówienia publicznego i wada ta dodatkowo musi mieć charakter nieusuwalny, wywierający wpływ na umowę. Upływ terminu rozpoczęcia wykonywania robot budowlanych nie jest wadą postępowania w sprawie zamówienia publicznego o takim charakterze. Żaden z przepisów nie sprzeciwia się zawarciu i realizacji umowy w sytuacji, gdy termin rozpoczęcia wykonywania robot budowlanych, określony w SIWZ, już upłynął. Pogląd o możliwości zmiany terminu wykonania umowy oraz braku podstaw do unieważnienia postępowania z powodu upływu tego terminu jest wyrażany w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej i sądowym (np. wyrok z dnia 7 lutego 2013 r., sygn. akt: KIO 154/13, wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt: X Ga 158/0/Iza).
