Oile samo wprowadzenie przez ustawodawcę takiej możliwości dla zamawiających trzeba ocenić pozytywnie, o tyle każdy z tych podmiotów musi mieć świadomość, że złożenie kwoty do depozytu sądowego rodzi często spory, które muszą być rozstrzygane dopiero przez sądy drugiej instancji w ramach wnoszonych środków odwoławczych.
POLECAMY
Depozyt sądowy – czym właściwie jest?
Mając na uwadze, że problematyka niniejszego artykułu skupia się na uprawnieniu zamawiającego do złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego będącego określoną kwotą pieniędzy, dalsza analiza obejmująca ten instrument prawny zostanie przeprowadzona wyłącznie w tym aspekcie – z pominięciem możliwości składania do tego depozytu innych przedmiotów.
Składanie pieniędzy do depozytu sądowego w trybie art. 465 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp, zwłaszcza wśród mniejszych zamawiających (inwestorów), nie jest dość powszechną praktyką. Często, nawet początkowo zainteresowani skorzystaniem z tego instrumentu, zamawiający po analizie przepisów prawa oraz orzecznictwa decydują się mimo wszystko na dokonanie płatności na rzecz jednej ze stron, godząc się na pewne ryzyko z tego tytułu – w razie odmiennej oceny sytuacji przez sąd powszechny. Trzeba bowiem zauważyć, że złożenie pieniędzy do depozytu sądowego nie zamyka się w wyłącznie technicznym przelaniu pieniędzy na właściwe konto, ale wymaga spełnienia wielu czynności, a przede wszystkim uzyskania zgody sądu.
Aby całościowo omówić tę problematykę, trzeba uwzględnić przepisy trzech aktów prawnych. Po pierwsze, wspomnianej już ustawy Pzp, po drugie, przepisów Kodeksu cywilnego (art. 467–470), po trzecie, uregulowań zawartych w Kodeksie postępowania cywilnego (art. 692– 69322). |
Podstawa prawna depozytu
Stosownie do treści art. 467 k.c.: Poza wypadkami przewidzianymi w innych przepisach dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego:
- jeżeli wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności, nie wie, kto jest wierzycielem, albo nie zna miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela;
- jeżeli wierzyciel nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych ani przedstawiciela uprawnionego do przyjęcia świadczenia;
- jeżeli powstał spór, kto jest wierzycielem;
- jeżeli z powodu innych okoliczności dotyczących osoby wierzyciela świadczenie nie może być spełnione.
Trzeba jednak wskazać, że żadna z przesłanek wprost wymienionych w treści tego przepisu nie dotyczy sytuacji składania do depozytu sądowego kwot potrzebnych na pokrycie wynagrodzenia podwykonawcy lub dalszego podwykonawcy, gdyż w tym zakresie wystarczającą i samodzielną podstawę stanowi art. 465 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp. Jak słusznie, w mojej ocenie, wskazuje w tym zakresie Marzena Jaworska: W przypadku istnienia zasadniczej wątpliwości zamawiającego co do wysokości należnej zapłaty lub podmiotu, któremu płatność się należy, zamawiający może złożyć do depozytu sądowego kwotę potrzebną na pokrycie wynagrodzenia podwykonawcy lub dalszego podwykonawcy (ust. 5 pkt...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań magazynu "Monitor Zamówień Publicznych"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!