Zastrzeżenie informacji składanych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jako tajemnicy przedsiębiorstwa – przewidziane w art. 18 ust. 3 ustawy – Prawo zamówień publicznych – jest standardową procedurą stosowaną szeroko przez wykonawców z niemal każdej branży.
Autor: Tomasz Siedlecki
Radca prawny od 15 lat zajmujący się tematyką zamówień publicznych, współautor komentarza do ustawy Prawo zamówień publicznych oraz Słownika zamówień publicznych. Właściciel Kancelarii Prawnej, specjalizujący się w prawie zamówień publicznych.
Ustawa – Prawo zamówień publicznych oraz akty wykonawcze w sposób dosyć lakoniczny określają obowiązki zamawiających oraz wykonawców związane z przeprowadzaniem postępowań o zamówienia publiczne, w szczególności składanie ofert, za pomocą niejednoznacznych zwrotów.
Zmiana wprowadzona nowelizacją Pzp, która weszła w życie 28 lipca 2016 r., ma istotny wpływ na procedurę badania przez zamawiającego spełniania warunków udziału w postępowaniu i oceny ofert.
Zgodnie z treścią art. 29 ust. 3a Pzp w przypadku zamówienia na usługi lub roboty budowlane zamawiający może zobowiązać wykonawcę i jego podwykonawców do zatrudnienia pracowników na umowę o pracę w celu wykonania wskazanego kontraktu.
Ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych i niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1020), ustawodawca wprowadził zasadnicze zmiany do art. 144 Pzp określającego przesłanki zmiany umowy w sprawie zamówienia publicznego.
Polski ustawodawca – w ślad za przepisami dyrektywy 2014/24/UE – dokonał modyfikacji regulacji zezwalającej zamawiającym na wykluczenie wykonawcy z postępowania z powodu poważnego naruszenia obowiązków zawodowych.
W praktyce prowadzenia postępowań o udzielenie zamówienia publicznego pojawia się problem dotyczący interpretacji zakresu uprawnień budowlanych uzyskanych na mocy rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.).
Każdy odwołujący się do Krajowej Izby Odwoławczej ma w następstwie wydanego orzeczenia prawo złożenia skargi do sądu. W praktyce może się jednak okazać, że weryfikacja wyroków lub postanowień KIO jest na gruncie ustawy – Prawo Zamówień Publicznych postulatem bez pokrycia.
Przepisy ustawy Pzp oraz k.c. dotyczące procedury udzielania zgody przez zamawiającego na zawarcie przez wykonawców umów o podwykonawstwo oraz ewentualnego wystąpienia odpowiedzialności solidarnej pomiędzy zamawiającym a wykonawcą wydają się przejrzyste.
Zgodnie z art. 26 ust. 2f Pzp zamawiający – jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia odpowiedniego przebiegu postępowania o udzielenie zamówienia – może na każdym etapie postępowania wezwać wykonawców do złożenia wszystkich lub niektórych oświadczeń bądź dokumentów potwierdzających, że nie podlegają wykluczeniu, spełniają warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji.
Zamawiający wzywa wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w terminie 10 dni dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu oraz dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia, aktualnych na dzień ich złożenia.
Przepis art. 23 Pzp dopuszcza wprost możliwość wspólnego ubiegania się i realizowania zamówienia publicznego (konsorcjum). Na gruncie dotychczasowej praktyki każdy z wykonawców miał możliwość powoływania się w kolejnych postępowaniach przetargowych na zdobyte wspólnie doświadczenie w takim zakresie, w jakim realizowałby je samodzielnie.