W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 lutego 2022 r. poz. 125 opublikowana została Uchwała Nr 6 Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 2022 r. w sprawie przyjęcia Polityki zakupowej państwa, wydana na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129, 1598, 2054 i 2269 oraz z 2022 r., poz. 25).
Autor: ECA
W dniu 9 września 2021 r. przedstawiona została opinia rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości UE Athanasiosa Rantosa w sprawie C-581/20 – dotycząca zamówienia na roboty budowlane zrealizowane w Polsce. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożył Najwyższy Sąd Kasacyjny Bułgarii (Varhoven kasatsionen sad)1.
Wśród orzeczeń Głównej Komisji Orzekającej o Naruszeniu Dyscypliny Finansów Publicznych, opublikowanych na stronach Ministerstwa Finansów, zaledwie kilka dotyczy opisu przedmiotu zamówienie. Raczej nie wynika to z braku tego typu spraw, a zaniedbań informacyjnych, gdyż rejestr orzeczeń kończy się na 2018 r.
Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydane w dniu dnia 8 lipca 2021 r. w sprawie C-295/20, dotyczyło udzielenia zamówienia publicznego na usługi przetwarzania odpadów.
Ustawa – Prawo zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r., która weszła w życie dnia 1 stycznia 2021 r., wprowadziła szereg zmian w procedurach udzielania zamówień publicznych. Niektóre z nich były przez środowisko budowlane długo oczekiwane, jak chociażby normujące i porządkujące przepisy dotyczące waloryzacji wynagrodzeń za roboty budowlane z tytułu zmian cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 17 czerwca 2021 r. (sprawa C-23/20) dotyczył wydania, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym. Wniosek w tej sprawie złożyła Komisja odwoławcza ds. zamówień publicznych Danii.
Podobnie jak w przypadku mediacji, nie ma legalnej definicji koncyliacji. Nawiązuje do niej jedynie art. 1833a Kodeksu postępowania cywilnego, który daje mediatorowi (koncyliatorowi) prawo do wskazania stronom sposobu rozwiązania sporu, który jednak nie jest dla nich wiążący.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 kwietnia 2021 r. (piąta Izba) dotyczył uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego do stosowania dyrektywy 2004/18/WE dotyczącej zamówień publicznych na roboty budowlane.
Przez wiele lat polubowne rozwiązywanie sporów kojarzyło się z działalnością arbitrażową, polegającą na rozstrzyganiu spraw nie przez zawodowe sądy powszechne, lecz przez wyznaczanych prawników, działających jako sąd polubowny (arbitrażowy).
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Słowenii w czerwcu 2018 r. opublikowało ogłoszenie o zamówieniu na dostęp do systemu informacji prawnej przez 24 miesiące. Szacunkowa wartość tej części zamówienia (składało się z dwóch części), ustalona przez ministerstwo, wyniosła 39 959,01 euro. W przewidzianym terminie wpłynęły dwie oferty, w tym oferta skarżącej w postępowaniu głównym spółki Tax-Fin-Lex, która zaproponowała cenę równą 0 euro1.
Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych, w dniu 19 października 2020 r.1, po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez obrońcę Obwinionej, pełniącej, w czasie zarzucanego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, funkcję dyrektora Sądu Okręgowego w (…), na podstawie art. 147 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1440 ze zm.) uchyliła orzeczenie Komisji I instancji w całości i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania przez Międzyresortową Komisję Orzekającą w sprawacho naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Sprawiedliwości2.
W dniu 19 listopada br. rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi oraz niektórych innych ustaw wpłynął do Sejmu RP (druk 765) i został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Gospodarki i Rozwoju. Termin przedstawienia sprawozdania przewidziany był na 26 listopada br.