W wyniku oznaczonej symbolem KND/23/18/DKZP kontroli doraźnej przeprowadzonej przez Prezesa UZP na podstawie art. 161 ust. 1 w zw. z art. 165 ust. 1 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.) obowiązującej w dniu wszczęcia postępowania, w procedurach zamówienia na przebudowę drogi stwierdzono m.in. naruszenie przepisów związanych ze zmianą umowy.
Autor: Maria Olszewska
Ekspert zamówień publicznych.
W rozpatrzonej przez Trybunał Sprawiedliwości UE (czwartą izbę) sprawie C-54/18 wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył wykładni art. 1 ust. 1 i dyrektywy Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych.
W toku postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt: KIO 169/19 skład sędziowski pod przewodnictwem Dagmary Gałczewskiej-Romek zwrócił uwagę m.in. na destrukcyjną rolę rozbieżności często pojawiających się w zamówieniowej praktyce, zarówno w równolegle funkcjonujących niespójnych przepisach, jak i w dokumentach stanowiących całość przedkładanej oferty.
Orzeczenie TS z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie C-375/17 dotyczy wykładni art. 49 i 56 TFUE, zasad niedyskryminacji, przejrzystości i proporcjonalności oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz. U. 2014, L 94, s. 1).
Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że okoliczności, które przedstawił wykonawca jako decydujące o możliwości skalkulowania przezeń ceny na wyjątkowo niskim poziomie, nie stanowią wyjątkowych, dostępnych tylko jemu. Nie wykazał on również innych istotnych czynników i wartości temu służących. Wymogi, jakie muszą spełnić wyjaśnienia składane na żądanie zamawiającego, przedstawiono w wyroku o sygn. akt: KIO 2325/18, wydanym na rozprawie pod przewodnictwem Luizy Łamejko.
Zarzutowi naruszenia zasady zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców powinno towarzyszyć wskazanie na naruszenie konkretnego przepisu ustawy oraz realne tego udowodnienie – przypomniała Krajowa Izba Odwoławcza na posiedzeniu pod przewodnictwem Danuty Dziubińskiej w sprawie o sygn. akt: KIO 2134/18.
Przedmiotem kontroli uprzedniej Prezesa UZP oznaczonej KU/87/18/DKZP było postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na rozbudowę i modernizację sieci drogowej i kolejowej przez Zarząd Morskiego Portu G. Postępowanie prowadzono w trybie przetargu nieograniczonego, z zastosowaniem procedury, o której mowa w art. 24aa ust. 1 Pzp, z wykorzystaniem środków instrumentu „Łącząc Europę” (CEF).
Projekt ustawy – Prawo zamówień publicznych, opublikowany w dniu 24 stycznia 2019 r., jest odpowiedzią na artykułowane od dawna oczekiwania zamawiających i wykonawców na stworzenie całkowicie nowej, uporządkowanej ustawy.
Pojęcie umowy o charakterze odpłatnym obejmuje decyzję, na mocy której instytucja zamawiająca przyznaje określonemu wykonawcy bezpośrednio, a zatem bez przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, finansowanie przeznaczone na wytwarzanie produktów, które mają być przez niego dostarczane bezpłatnie jednostkom administracji – orzekł Trybunał Sprawiedliwości (ósma izba) w sprawie C-606/17.
Jeden z najgorętszych problemów w aktualnej praktyce udzielania zamówień publicznych: co decyduje o tym, że oferta jest skutecznie złożona w postaci elektronicznej i opatrzona kwalifikowanym podpisem elektronicznym? Może wiążącej odpowiedzi udziela wyrok KIO wydany po rozprawie odwoławczej (sygn. KIO 2611/18) pod przewodnictwem Przemysława Dzierzędzkiego w dniu 4 stycznia 2019 r. Zdania w tej kwestii są jednak podzielone. Zanim je przedstawimy, poznajmy w skrócie przebieg spornej sprawy.
Przedmiotem kontroli uprzedniej sygnowanej UZP/DKZP/KU/11/17 było postępowanie prowadzone przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Centrum Realizacji Inwestycji – Region Śląski, dotyczące prac na liniach kolejowych w rejonie Kędzierzyna-Koźla i Opola.
Trybunał Sprawiedliwości UE (dziewiąta izba) w dniu 20 września 2018 r. wydał wyrok w sprawie C-518/17. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył wykładni art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego. Złożono go w kwestii unieważnienia postępowania przetargowego dotyczącego świadczenia tych usług.