Dział: Otwarty dostęp
W informacji Krajowej Izby Odwoławczej, opublikowanej 6 listopada 2019 r., i podsumowującej rok 2018 zwrócono szczególną uwagę na problemy dotyczące wprowadzenia elektronicznych środków porozumiewania się zamawiającego z wykonawcami oraz użycie portali, na których prowadzone były postępowania od 18 października 2018 r.
Uchwalona w dniu 11 września br. nowa ustawa – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019) zastąpi od dnia 1 stycznia 2021 r. wielokrotnie nowelizo- waną ustawę o takim samym tytule, obowiązującą od 2004 r. Nowe Pzp przejęło część istniejących rozwiązań, zawiera też rozwiązania zmodyfikowane w stosunku do obowiązujących aktualnie, a także wiele zupełnie nowych.
W poprzednim numerze MZP omówione zostały nowe obowiązki, których wykonanie nałożono na zamawiających w ustawie z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019). W tym numerze omówiono wybrane obowiązki zamawiających lub wykonawców, które mają swoje odpowiedniki w czynnościach uregulowanych w obowiązującej ustawie z dnia 29 stycz- nia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843), ale sposób ich wykonywania został znacząco zmodyfikowany lub rozbudowany.
Kontrakty publiczne, szczególnie w warunkach dobrej koniunktury gospodarczej, nie są łakomym kąskiem dla przedsiębiorców. Dane dostępne na stronie internetowej uzp.gov.pl wskazują, że w roku 2018 średnia liczba składanych ofert w postępowaniach ogłaszanych w Biuletynie Zamówień Publicznych wy- niosła 2,19. W postępowaniach powyżej progów unijnych – tylko 2,09 ofert. Trudno o faktyczną konkurencyjność zamówień publicznych w warunkach tak niewielkiego zainteresowania sektora prywatnego.
Za jeden z największych problemów, a może lepiej użyć określenia – wyzwań, zarówno dla zamawiających, jak i dla wykonawców w 2019 r., trzeba uznać pełną elektronizację postępowań o zamówienie publiczne o wartości równej progom unijnym lub większej.
W praktyce rozpoznawania przez Krajową Izbę Odwoławczą środków ochrony prawnej można zauważyć oszczędne formułowanie przez odwołujących zarzutów, które dopiero na rozprawie ulegają konkretyzacji.
Komisja Europejska opublikowała (z datą 24 lipca 2019 r.) wytyczne w kwestii udziału wykonawców i towarów pochodzących z państw trzecich w unijnym rynku zamówień publicznych.
Wydawać by się mogło, że po ponad 15 latach od wejścia w życie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych i po ukazaniu się do niej kilkudziesięciu komentarzy, z reguły dobrych, nic już nie może zainteresować ani zaskoczyć odbiorców, tym bardziej że nowe Prawo zamówień publicznych (trwają prace sejmowe) depcze starej ustawie po piętach.
Zamówienia publiczne, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30 tys. euro, to zamówienia, które ze względu na swoją tzw. wartość bagatelną ustawodawca zdecydował się wyłączyć spod stosowania przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 z późn. zm.), a także z projektu nowego Pzp.
Od dnia 18 kwietnia 2019 r. obowiązuje ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno-prywatnym (dalej: ustawa o e-fakturowaniu) implementująca do krajowego porządku prawnego regulacje dyrektywy 2014/55/UE.
W celu potwierdzenia spełniania przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu lub kryteriów selekcji dotyczących sytuacji ekonomicznej lub finansowej zamawiający może żądać dokumentów określonych w § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz. U. z 2016 r., poz. 1126 i Dz. U. z 2018 r., poz. 1993).