Problematyka najmu – poza sytuacjami, w których wskazana formuła kontraktowa została ustanowiona przez zamawiającego jako model realizacji zamówienia – ujawnia się w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego najczęściej przy okazji wykazywania przez wykonawcę dysponowaniem stosownym zasobem zdolności technicznej względem ustanowionego w postępowaniu kryterium kwalifikacji.
Dział: Jak udzielać zamówień
Ustawodawca wyodrębnił w ramach podmiotowych środków dowodowych m.in. te,które są składane przez wykonawców wraz z ofertą, oraz podmiotowe środki dowodowe składane na wezwanie zamawiającego przez wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona.
Brzmienie art. 462 ust. 2 Prawa zamówień publicznych – wprowadzające fakultatywne wymaganie żądania informacji o części zamówienia, których wykonanie wykonawca zamierza powierzyć podwykonawcom – rzeczywiście przesądza o jego informacyjnym charakterze. Tym samym wprowadzanie przez wykonawcę zmian w zakresie podwykonawstwa po terminie składania ofert należy uznać za dopuszczalne, o ile nie stoi w sprzeczności z wymaganiami zamawiającego w zakresie osobistego wykonania zamówienia – orzekła Krajowa Izba Odwoławcza.
W trybie przetargu nieograniczonego zamawiający przed wyborem najkorzystniejszej oferty wzywa wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia
w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż dziesięć dni, aktualnych na dzień złożenia
podmiotowych środków dowodowych (art. 126 ust. 1 ustawy Pzp).
Jeden spośród wariantów trybu podstawowego umożliwia przeprowadzenie negocjacji w celu ulepszenia treści ofert (art. 275 pkt 2 ustawy Pzp). Jest w pełni alternatywą dla wariantu, który nie przewiduje pertraktacji oraz składania przez wykonawców ofert dodatkowych.
Właściwe oszacowanie wartości zamówienia jest czynnością, która przede wszystkim pozwala ustalić, czy zamawiający obowiązany jest stosować regulacje ustawy – Prawo zamówień publicznych, a jeżeli tak, to czy właściwe dla reżimu krajowego, czy unijnego.
Czym jest zasada zdrowego rozsądku w zamówieniach publicznych? Co sprawia, że nie stosuje się jej w praktyce? Co zrobić, jeśli dokumenty zamówienia nakazują jedno, a zdrowy rozsądek – inne podejście do danej kwestii?
Tekst ten ma być swoistym przewodnikiem po procedurze podstawowej, przygotowanym na życzenie czytelników „Monitora Zamówień Publicznych”, dla których stosowanie ustawy – Prawo zamówień publicznych jest tylko wycinkiem zawodowych obowiązków.
Postępowanie odwoławcze przed Krajową Izbą Odwoławczą wiąże się zazwyczaj z wykonawcą oraz jego uprawnieniami lub obowiązkami. Tymczasem także zamawiający, będąc stroną tego postępowania, ma określone uprawnienia i obowiązki, które w praktyce wywołują nierzadko problemy.
Ten tekst ma być przewodnikiem po procedurze podstawowej, przygotowanym na życzenie Czytelników „Monitora Zamówień Publicznych”, dla których stosowanie ustawy – Prawo zamówień publicznych jest tylko wycinkiem zawodowych obowiązków.
W przypadku niejednolitości kategorialnej przedmiotu zamówienia, tj. scalenia w jednej umowie świadczeń kwalifikowanych na gruncie Prawa zamówień publicznych co najmniej do dwóch spośród następujących rodzajów: usług, dostaw lub robót budowlanych, do udzielenia zamówienia stosuje się przepisy ustawy dotyczące głównego przedmiotu zamówienia.
Podstawy unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego są w ustawie – Prawo zamówień publicznych uregulowane wyczerpująco. Oznacza to, że zamawiający nie może podjąć decyzji o zakończeniu postępowania bez spełnienia określonych przesłanek wskazanych w przepisach Prawa zamówień publicznych.