Procedura odwrócona jest jednym z najbardziej udanych przepisów wprowadzonych nowelizacją Pzp z dnia 22 czerwca 2016 r. Jej celem było skrócenie postępowania przez rezygnację z weryfikacji wszystkich składanych ofert z taką samą drobiazgową skrupulatnością i uniknięcie czynności zbędnych z punktu widzenia wyniku postępowania. Z rocznej perspektywy można uznać, iż cel ten został osiągnięty.
Dział: Temat numeru
Prawo zamówień publicznych oprócz przepisów niebudzących znacznych wątpliwości interpretacyjnych zawiera również te, które w sposób nieprecyzyjny ustanawiają wzorce oczekiwanych od zamawiających zachowań. Opierając się na tegorocznych doświadczeniach, należy stwierdzić, że najwięcej problemów zrodziły przepisy wprowadzone albo zmodyfikowane nowelizacją z dnia 22 czerwca 2016 r.
Ustalenie prawidłowości udzielenia zasobu oraz właściwe jego udokumentowanie jest kluczowe dla stwierdzenia, czy dany wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Realizacja usługi ubezpieczenia w trybie ustawy – Prawo zamówień publicznych, niezależnie od nowelizacji, wciąż budzi szereg wątpliwości dotyczących właściwego podejścia do jej przygotowania oraz przeprowadzenia.
W ostatnim czasie, w praktyce przetargów publicznych można zaobserwować zjawisko polegające na formułowaniu kryteriów oceny ofert, które jedynie pozornie dotyczą ceny, w istocie stanowią inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia.
W opublikowanej w marcu 2018 r. opinii pt. „Nowe podejście do badania konfliktu interesów” Urząd Zamówień Publicznych zmienił swoją dotychczasową interpretację dotyczącą kwestii podpisania umowy, jako czynności dokonywanej po zakończeniu postępowania o udzielenie zamówienia.
Jednym z głównych celów organizacji międzynarodowej, jaką jest Unia Europejska, jest zmniejszanie różnic w rozwoju krajów i regionów. Państwa członkowskie mogą więc ubiegać się o dofinansowanie planowanych przedsięwzięć z:
Samodzielnie uzupełnienie dokumentów, znane na gruncie praktyki pod nazwą samouzupełnienia, było niejednokrotnie przedmiotem rozważań zarówno Krajowej Izby Odwoławczej, jak i przedstawicieli piśmiennictwa.
Jedną z podstawowych zmian wprowadzonych ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw, implementującą do polskiego porządku prawnego dyrektywę 2014/24/UE, było nałożenie na zamawiającego obowiązku wymagania od wykonawców lub podwykonawców, by w określonych sytuacjach osoby zaangażowane w realizację zamówienia były zatrudniane na podstawie umowy o pracę.
W obowiązujących przepisach ustawy – Prawo zamówień publicznych kwestie związane z udostępnianiem zasobów przez podmiot trzeci uregulowano
w art. 22a. Wprowadzenie tych przepisów do polskiego porządku prawnego stanowiło implementację art. 63 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych.
Przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 z późn. zm.) w części odnoszącej się do tzw. aspektów społecznych, w szczególności art. 29 ust. 3a, są wyrazem woli ustawodawcy zagwarantowania przestrzegania prawa pracy przy realizacji zamówień publicznych i zerwania z praktyką zawierania umów cywilnoprawnych w sytuacji, gdy jest to nieuzasadnione charakterem stosunku.
Określenie warunków udziału dotyczących doświadczenia i kwalifikacji zawodowych osób skierowanych do realizacji zamówienia oraz kryteriów oceny ofert odnoszących się do doświadczenia osób wyznaczonych do realizacji zamówienia wymaga użycia precyzyjnych określeń, w przeciwnym bowiem przypadku może stanowić źródło wielu problemów związanych ze stosowaniem Prawa zamówień publicznych.